Poruszająca opowieść o Stefanie Zweigu (1881–1942), wiedeńczyku, wielkim humaniście i pisarzu, w latach 30. XX wieku najczęściej tłumaczonym autorze na świecie. Zweig był ucieleśnieniu wysokiej kultury europejskiej, hojnym mecenasem, miłośnikiem sztuki, a zarazem literackim celebrytą i bywalcem salonów.
W epoce nazizmu ten zasymilowany Żyd, dumny ze swojego ateizmu, stał się jednym z najważniejszych emigrantów literackich. Wyjechał do Anglii, stamtąd do Nowego Jorku, by wreszcie zamieszkać na przedmieściach Rio de Janeiro. Odcięty od okupowanej Europy, gdy jego książki były palone przez nazistów, a język niemiecki stał się powodem do wstydu – popełnił samobójstwo.
Georg Prochnik rekonstruuje świat, z którego wywodzi się pisanie Zweiga, atmosferę tamtych czasów. Pokazuje niemożność odnalezienia twórczego ducha w krajach, których język, zwyczaje i tradycje są obce uchodźcy.
Książka jest głębokim namysłem nad kondycją wygnania, ważnym spojrzeniem na intelektualne i emocjonalne koszty wysiedleń w najmroczniejszych czasach Europy.
Wes Anderson złożył hołd Zweigowi filmem Grand Budapest Hotel, inspirowanym twórczością i biografią pisarza.
Książka zdobyła National Jewish Book Award for Biography 2015.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Wstęp
Rozdział pierwszy. Od Odysa do Edypa
Rozdział drugi. Żebracy i most
Rozdział trzeci. Ludzie księgi
Rozdział czwarty. Wędrujące łono
Rozdział piąty. Ponowne spotkanie
Rozdział szósty. Do kawiarni!
Rozdział siódmy. Globalna ruletka
Rozdział ósmy. Długi edukacyjne
Rozdział dziewiąty. Po drugiej stronie
Rozdział dziesiąty. Ogrody czasu wojny
Rozdział jedenasty. Arkadyjskie wygnanie
Rozdział dwunasty. Schronienie
Epilog
Podziękowania
Nota bibliograficzna
Nota bibliograficzna do poszczególnych rozdziałów
Przypisy tłumacza
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka