Stefan Grabiński (1887-1936) – polski pisarz, przedstawiciel nurtu grozy. Klasyk noweli fantastycznej i horroru, określany mianem „polskiego Edgara Allana Poe” i „polskiego Lovecrafta”. Po raz pierwszy w jednym tomie zawarto wszystkie opowiadania i nowele Grabińskiego, jakie kiedykolwiek ukazały się drukiem. Tom zawiera 76 utworów.
Na wzgórzu róż
Po stycznej
Nietykalny
Zez
Ciuciubabka
Cień
W willi nad morzem
Porumbica
Puszczyk
Sad umarłych
Wampir
Projekcje
Cud żywi
Szalona zagroda
Za rychło
Pomsta ziemi
Ksenia
Klątwa
Król Nenufar
Podzwonne
Opowieść o grabarzu
Kochanka Szamoty
Czad
W domu Sary
Tajemnica hrabiny Maspery
Lepianka w Czystym Polu
Przed drogą daleką
Czarna Wólka
Na tropie
Spojrzenie
Szary pokój
Nocleg
Znak
Problemat Czelawy
Świadek Materna
Saturnin sektor
Ironia
Osada dymów
Dziedzina
Czerwona Magda
Biały Wyrak
Zemsta żywiołaków
Pożarowisko
Gebrowie
Płomienne gody
Muzeum dusz czyśćcowych
Sympatyk Proń
Głucha przestrzeń
Smoluch
W przedziale
Wieczny pasażer
Fałszywy alarm
Demon ruchu
Maszynista Grot
Sygnały
Dziwna stacja
Błędny pociąg
Ślepy tor
Ultima thule
Engramy Szatery
Przypowieść o krecie tunelowym
Przypadek
Pojednanie
Strych
Zmora
Kruk
Jak Myriam odeszła
Wezwanie
Pani z Białego Kasztelu
Dzieża
Pirotechnik
Parkan
Przypławek Jana Mrocha
Opowieść z Przystrądzia
Zielone Świątki
Wizyta