Niezłomna, niepokorna. Krystyna Skarbek zbudowałam dynamiczną opowieść o losach pięknej, wrażliwej kobiety, która swą odwagą i stanowczością w działaniu zawstydza niejednego mężczyznę. Wojenna zawierucha wymieszała wszystko. Czy torturowany więzień pozostanie człowiekiem? Kto jest bohaterem, a kto zdrajcą? Czy jest granica między odwagą a głupotą? Christine Granville, bo takim pseudonimem posługiwała się Krystyna Skarbek w służbach brytyjskiego wywiadu, nie jest postacią kryształową. Winston Churchill nazywał ją swoją najlepszą agentką, ale trzy lata wojny spędziła bezczynnie w Kairze, podejrzana o współpracę z Niemcami. Czy w życiu miała dużo szczęścia, czy była dobrą rozgrywającą? Na pewno warto poznać jej osobistą relację.
Akcja powieści rozpoczyna się w żeńskim gimnazjum, z którego Skarbkówna została wyrzucona z powodu podpalenia szat liturgicznych księdza odprawiającego mszę w święto Matki Bożej Gromnicznej. Wezwani na rozmowę przez przeoryszę i proboszcza rodzice, Stefania Goldfeder, z pochodzenia Żydówka, córka warszawskiego bankiera i zubożały hrabia Jerzy Skarbek herbu Awdaniec, nie pierwszy raz muszą tłumaczyć wybryki swojej latorośli. Dla ojca Krysia jest oczkiem w głowie, to z nią, a nie jej bratem, szusuje na nartach w Zakopanem, dojeżdża młode konie i poluje na kaczki. Od niego niesforna panienka dowiaduje się, czym jest patriotyzm i oddanie dla kraju. Kiedy ojciec umiera Skarbkówna musi szybko dorosnąć. Poszukać pracy, bo ojciec zostawił sporo długów, męża, ale też nietypowych dla hrabianki źródeł adrenaliny. W latach trzydziestych wielokrotnie przekracza słowacką granicę, więc kiedy wybucha wojna wydaje się doskonałą kandydatką na kuriera. Może zbyt doskonałą, bo kiedy gestapo wypuszcza ją – nie kończąc przesłuchania – Polacy i Brytyjczycy przestają wierzyć w jej czyste intencje.
Krystyna Skarbek była partnerką Andrzeja Kowerskiego. To z nim miała spędzić resztę życia. Niestety los chciał inaczej. Przed dzień wyjazdu do Belgi, gdzie uwcześnię mieszkał Andrzej, który również w czasie wojny był agentem Wywiadu Brytyjskiego, Krystyna zostaje zamordowana przez zakochanego do obłędu Irańczyka Dennisa Muldowney’a, miało to miejsce 15 czerwca 1952 roku, w Hotelu w Shelbourne, w którym mieszkała po wojnie. Była zbyt młoda, żeby umierać, 1 maja skończyła 44 lata.
Z Andrzejem Kowerskim byli przyjaciółmi z dzieciństwa.
Nie zanudzam czytelników długimi opisami. Dialogi bohaterów łatwo można byłoby adaptować na filmowy scenariusz. Narracja w pierwszej osobie uwiarygodnia bohaterkę i zmniejsza dystans. Dziś niełatwo identyfikować się z Krystyną Skarbek, bo czasy mamy inne – na szczęście – ale optymizmem i wiarą w siebie można się od niej zarazić. Można też sporo dowiedzieć się o wojennych realiach, znacznie bardziej zagmatwanych niż to opisują podręczniki historii.
1. Jak silna jest jego wiara? 9
2. Bankructwo to nie koniec świata 15
3. Adrenalina 26
4. Jerzy 32
5. Afryka 40
6. Londyn 1939 47
7. Secret Intelligence Service 54
8. Kto nie lubi zabawek? 62
9. Atakuj albo giń 75
10. Budapeszt 85
11. Takiego Andrzeja nie znałam 94
12. Karty na stół 101
13. Przygotowania do wyprawy 107
14. Wyprawa 113
15. Krysiu, to ty? 121
16. Żyję i mam się dobrze 128
17. Budapeszt wita ponownie 134
18. Migdałowe oczy 140
19. Nowy współpracownik 150
20. Moje diamenty 155
21. O mały włos 163
22. Nieproszeni goście 170
23. Ucieczka 182
24. Operacja Barbarossa 187
25. Jak nie splunąć mu w twarz? 199
26. Czy francuski konsul jest dżentelmenem? 205
27. Niby mąż, ale już nie mąż 213
28. Kair, urlop czy zesłanie? 218
29. Niemoc mnie przeraża 224
0. Przyjaźń zbudowana na kłamstwie 231
31. Muszkieterzy 236
32. Z kim ja mieszkam? 245
33. Zawiodłam ją 252
34. Pauline Armand 261
35. Francis Cammaerts 268
36. Płaskowyż Vercors 276
37. Przepraszam panowie, co wy tutaj robicie? 286
38. Siostrzenica Montgomery’ego 303
39. Uratowałaś nam życie 313
40. Powrót do Polski 324
41. Dziękujemy za zasługi 330
42. Ja się do tego nie nadaję 336
43. Plaża, wschody i zachody słońca 346
44. Po morzach i oceanach 356
45. Obsesja 367
46. Nie tak to się miało skończyć 376