Zasadnicza część publikacji jest próbą odczytania filozoficznych wątków obecnych w dramaturgicznej twórczości Ryszarda Wagnera. Przedstawiając własną interpretację, nie roszczę sobie pretensji do jej wyłącznej słuszności, uważam bowiem, że każde wielkie dzieło sztuki – a do takich należą niewątpliwie Tristan i Izolda, cykl Pierścień Nibelunga czy Parsifal – ma uniwersalną wymowę, a więc daje się rozmaicie pojmować. Analizy wagnerowskie uzupełnia studium dotyczące muzyki absolutnej, w którym podejmuję kwestię możliwości wyrażania w muzyce pozbawionej związku z literackim tekstem pewnego programu. Ostatnia część książki dotyczy peregrynacji bohatera Joyce’owskiego Ulissesa w perspektywie filozofii transcendentalnej. Chociaż nie wiadomo, czy Joyce zgłębiał fenomenologię Husserla, to zachodzi pewien paralelizm między treścią jego dzieła a problemem solipsyzmu transcendentalnego, z jakim mierzył się Husserl w V Medytacji kartezjańskiej. Perspektywa transcendentalna umożliwia też spojrzenie na przypadki Leopolda Blooma jako na proces analogiczny do przebiegu utworu muzycznego.
Autor
Rozdział 1. Treść literacka a motywy przewodnie w dziełach scenicznych Wagnera
Der fliegende Holländer
Tannhäuser und der Sängerkrieg auf Wartburg
Lohengrin
Das Rheingold
Die Walküre
Siegfried
Götterdämmerung
Tristan und Isolde
Die Meistersinger von Nürnberg
Parsifal
Rozdział 2. Interpretacja treści
Latający Holender i Tannhäuser
Metafizyczny problem partycypacji w Wagnerowskim Lohengrinie
Pierścień Nibelunga jako spektakl kosmiczny i psychodrama
Człowiek i transcendencja w ostatniej trylogii Ryszarda Wagnera: Tristan i Izolda – Śpiewacy norymberscy – Parsifal
Rozdział 3. U podstaw późnoromantycznego sporu o muzykę absolutną
Rozdział 4. Ulisses Jamesa Joyce’a w perspektywie filozofii transcendentalnej
Literatura
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka